«Persona y acto» y el pontificado de Juan Pablo II
Resumen
También los libros de filosofía tienen su destino. Por un lado, éstos tratan de expresar una verdad que está más allá del tiempo, que es eternamente válida y se sustrae al perenne variar de las circunstancias históricas y de las modas culturales. Por otro lado, las obras filosóficas están siempre enraizadas en un tiempo y en una circunstancia histórica, en una especificidad cultural y nacional, incluso en una biografía personal. La obra filosófica auténtica no es ni la repetición de una verdad abstracta, aprehendida fuera del tiempo, ni la expresión de una concepción del mundo individual y arbitraria. Ésta, más bien, es un testimonio hecho a la verdad a partir de una situación humana concreta, que encarna la verdad en dicha situación y la vuelve existencialmente concreta en ella. Persona y acto (Wojtyla, 1994) es un libro rigurosamente filosófico, que no manifiesta absolutamente ninguna concesión a ese «devocionalismo» al que muchas veces se inclinan los filósofos católicos. Sin embargo, no es posible olvidar ni siquiera por un momento (si se le quiere entender en la plenitud de su significado) que es la obra de un gran hombre de fe, de un Cardenal de la Iglesia de Cristo. El presente texto sirve como introducción a esta obra y busca comprender su decisivo papel en el pontificado de Juan Pablo II.Citas
Referencias
Adorno, T., Horkheimer, M. (1947). Dialektik und Aufklärung. Philosophische Fragmente,
Ámsterdam: Querido Verlag. [(1994). Dialéctica de la ilustración. Fragmentos filosóficos, Madrid: Trotta].
Buttiglione, R. (1982). “Wojtyła e il Concilio”, en Il pensiero di Karol Wojtyła, Milano: Jaca
Book, pp. 208-264. [(1982). “Wojtyla y el Concilio”, en El pensamiento de Karol
Wojtyla, Madrid: Encuentro, pp. 209-267].
(1991). La crisi della morale, Roma: Dino.
Crosby, J. (1985). “Persona est sui juris: Reflections on the Foundations of Karol Wojtyła’s
Philosophy of the Person”, en Karol Wojtyła filosofo, teologo, poeta, Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, pp. 25-38.
Del Noce, A. (1970). L’epoca della secolarizzazione, Milano: Giuffré.
Dziwisz, S., Kowalcyk, J. y Rakoczy, T. (coord.) (1979). Jan Paweł II na Ziemi polskiej, Città
del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana.
Gilson, É. (1947). Réalisme thomiste et critique de la connaissance, Paris: Vrin.
Havel, V. (1980). Il potere dei senza potere, Bologna: CSEO. [(2013). El poder de los sin
poder, Madrid: Encuentro].
Ingarden, R. (1970). Über die Verantwortung (Ihre ontischen Fundamente), Stuttgart:
Reclam. [(2001). Sobre la responsabilidad. Sus fundamentos ónticos, Madrid: Caparrós].
Juan Pablo II (1 de mayo de 1991). Centesimus annus.
Kirzner, I. M. (1973). Competition and Entrepreneurship, Chicago: University of Chicago
Press. [(1975). Competencia y empresarialidad, Madrid: Unión Editorial].
Krąpiec, M. A. (1973-1974). “Książka kardynała Karola Wojtyły monografią osoby jako
podmiotu moralności”, en Analecta Cracoviensia, vol. 5-6, pp. 57-61.
Nagy, S. (1980). “Karol Wojtyła Teolog”, en W. Gramatowski y Z. Wilińska, Karol Wojtyła w
świetle publikacji – Karol Wojtyla negli scritti, Città del Vaticano: Libreria Editrice
Vaticana, pp. 34-43.
Norwid, C. K. (2019). “Cos ty Atenom zrobił, Sokratesie”. [Recuperado de: https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/cos-ty-atenom-zrobil-sokratesie.html]
Seifert J. (1989). Essere e persona, Milano: Vita e Pensiero.
Styczeń, T. (1973). “O metodzie antropologii filozoficznej. Na marginesie «Osoby i Czynu» K. Wojtyły oraz «książeczki o człowieku» R. Ingardena”, en Roczniki Filozoficzne, vol. 21, n. 2, pp. 105-114.
(1985). “Responsabilità dell’uomo nei confronti di sé e dell’altro”, en Karol
Wojtyła. Filosofo, teologo, poeta, Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, pp.
-128.
«Persona y acto» y el pontificado de Juan Pablo II*• Rocco Buttiglione
(1988). Wolność w prawdzie, Roma: Fundacja Jana Pawła II-Polski Instytut Kultury
Chrześcijańskiej.
Szostek, A. (1989). Natura, Rozum, Wolność, Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL.
Von Mises, L. (1966). Human Action, Chicago: Regnery. [(1980). La acción humana, Madrid: Unión Editorial].
Weigel, G. (1992). The Final Revolution, New York: Oxford University Press.
Wojtyla, K. (1958). “O kierowniczej lub służebnej roli rozumu w etyce. Na tle poglądów
Tomasza z Akwinu, Hume’a i Kanta”, en Roczniki Filozoficzne, vol. 6, n. 2, pp. 13-
[(2005). “El papel dirigente o auxiliar de la razón en la ética en Tomás de
Aquino, Hume y Kant”, en Mi visión del hombre, Madrid: Palabra, pp. 221-245].
(1959). Ocena możliwości zbudowania etyki chrześcijańskiej przy założeniach systemu Maksa Schelera, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL. [(1982). Max Scheler y
la ética cristiana, Madrid: BAC].
(1960a). Miłość i odpowiedzialność. Studium etyczne, Lublin: Towarzystwo
Naukowe KUL. [(2017). Amor y responsabilidad, Madrid: Palabra].
(1960b). “Przed sklepem jubilera. Medytacja o Sakramencie Małżeństwa
przechodząca chwilami w dramat”, en Znak, vol. 12, n. 12, pp. 1564-1607.
[(1980). El taller del orfebre. Meditación sobre el sacramento del matrimonio expresada a veces en forma de drama, Madrid: BAC].
(1964). “Rozważania o ojcostwie”, en Znak, a. 16, n. 5, pp. 610-613. [(2005). “Consideraciones sobre la paternidad”, en El don del amor, Madrid: Palabra, pp. 39-
.
(1972). U podstaw odnowy. Studium o realizacji Vaticanum II, Cracovia: Polskie
Towarzystwo Teologiczne. [(1982). La renovación en sus fuentes. Sobre la aplicación del Concilio Vaticano II, Madrid: BAC].
(1976). “Osoba: podmiot i wspólnota”, en Roczniki Filozoficzne, vol. 24, pp. 5-39.
[(2003). “La persona: sujeto y comunidad”, en El hombre y su destino, Madrid:
Palabra, pp. 41-109].
(1977a). “Il problema del costituirsi della cultura attraverso la «praxis» umana”,
en Rivista di filosofia neo-scolastica, a. 69, n. 3, pp. 513-524. [(2003). “El problema
del constituirse de la cultura a través de la «praxis» humana”, en El hombre y su
destino, Madrid: Palabra, pp. 187-203].
(1977b). “Participation or Alienation?”, en Analecta Husserliana, vol. 6, pp. 61-73.
[(2003). “¿Participación o alienación?”, en El hombre y su destino, Madrid: Palabra,
pp. 111-131].
(1977c). Segno di contraddizione, Milano: Vita e Pensiero. [(1978). Signo de contradicción, Madrid: BAC].
Open Insight • Volumen X • Nº 20 (septiembre-diciembre 2019) • pp. 170-207 207
(1978). “Subjectivity and the Irreducible in Man”, en Analecta Husserliana, vol.
, pp. 107-114. [(2003). “La subjetividad y lo irreductible en el hombre”, en El
hombre y su destino, Madrid: Palabra, pp. 25-39].
(1986). Poesie, Roma-Venezia: Edizioni di San Marco. [(1982). “Estanislao”, en Poesías, Madrid: BAC, pp. 87-91].
(1991). Człowiek w polu odpowiedzialności, editado por A. Szostek, Rzym-Lublin:
MIC. [(2003). “El hombre y la responsabilidad”, en El hombre y su destino, Madrid:
Palabra, pp. 219-295].
(2000). Osoba i czyn. Oraz inne studia antropologiczne, Lublin: Towarzystwo
Naukowe KUL. [(2017). Persona y acción, Madrid: Palabra].